طراحی و ساخت استخرهای شنا
,1-مکان استخرباید در جایی قرارگرفته باشد که بیشترین نورخورشید را دریافت کند (به ویژه در بعد از ظهر)
2- مکان ساخت نباید در نزدیکی درختان بزرگ باشد. ریشه های درختان می توانند موجب تخریب پی ها، آبگذرها و سایر قسمت ها شوند. برگ ها نیزممکن است باعث تغییر رنگ آب استخر و همچنین آلودگی و چرک شدن دیواره استخرشوند که تمیز کردن آن به دشواری صورت می پذیرد.
3- محل و جای آبگذر، تأمین آب، برق و گاز اهمیت زیادی دارد.
4- دسترسی به مواد و دستگاه های موردنیاز برای ساخت از اهمیت بالایی برخورداراست.
5- یک ساختمان کوچک یا یک اتاقک برای موتورخانه، دستگاه ها و تجهیزات و همچنین نگهداری مواد تمیزکننده و شیمیایی ضروری است.
6- در منازل وهتل ها، زیباسازی محوطه استخر از ارزش بالایی برخورداراست.
ساخت استخر
,استخرهای سرپوشیده درمقایسه با روباز دارای مزیت های زیادی هستند. یک استخرسرپوشیده را می توان در تمام 365 روز سال مورد استفاده قرار داد، ولی استخرهای روباز به طور فصلی و حدود 150 روز قابل استفاده اند. افزون براین، در استخرهای سرپوشیده مسائلی چون یخ زدن آب، کثیف شدن آب استخر در اثر ورود عوامل خارجی (مانند برگ درختان) و... وجود نخواهد داشت.
یک مشکل اصلی در رابطه با استخرهای سرپوشیده، چگالش و جمع شدن قطره های آب برروی دیوارها، پنجره ها و سقف است. محیط استخرهای شنا دشمن مصالح ساختمانی است، زیرا دمای هوا نسبتا بالاست (حدود 28 تا 30 درجه سانتی گراد) و رطوبت نسبی بالا (70 تا 75 % ) نیز وجود دارد. از آنجا که دمای سطوح و دیوارهایی که با هوای استخر در تماس اند معمولا از دمای هوای استخر پایین تراست، درصورت بالا بودن رطوبت هوا، قطرات آب برروی آنان می نشینند، بنابراین طراحی جزئیات سقف نیازمند توجه ویژه ای است که باید رعایت شود.
[(bold)|استخرهای سرپوشیده برای اماکن خصوصی ( هتل ها، منازل، باشگاه ها و......)],اصل اول درچنین استخرهایی ایمنی افراد ناآشنا با فن شناست. این استخرها معمولا مستطیل شکل اند وعمق آب از 8/0 تا 1 متر در نوسان است. اندازه مناسب برای ابعاد استخرهم می تواند 7×12 متر باشد. درانگلستان استخرهای آموزشی را به طور مجزا از استخرهای شنا می سازند تا فعالیت های هریک با دیگری تداخل پیدا نکند. اگر استخر آموزشی در بخش مجزایی از یک ساختمان بزرگ واقع شده، بهتر است دمای آب و هوای استخرچند درجه بالاتر از بخش های اصلی ساختمان باشد.استخرهای آموزشی,گاهی اوقات می خواهیم ازاستخری برای مقاصد آموزشی استفاده نماییم . با استفاده ازکفپوش ها و دیواره های قابل جابه جایی می توان عمق استخر را دست کاری کرد و آن را به استخرآموزشی مبدل ساخت.استخرهای شنا با کفپوش های قابل جابه جایی,درانگلیس و کشورهای منطقه معتدل، تمام استخرهای شنای عمومی بزرگ که بعد از جنگ جهانی دوم ساخته شده اند دارای سقف هستند تا درتمام طول سال قابل استفاده باشند.
اگرچه تعیین تمام موارد در رابطه با موقعیت مکانی استخرهای شنای عمومی امکان پذیر نیست، ولی درنظرداشتن آنها مفید است. برخی ازاین موارد عبارتند از:
1-نزدیکی به راه های اصلی و وسایل نقلیه عمومی
2- فراهم بودن پارکینگ به تعداد کافی
3- وجود آب، برق، گاز و تلفن در محل
4- دسترسی به خدمات اضطراری از قبیل آتش نشانی اورژانس و ....
5- وضعیت بخش های زیرین خاک از قبیل میزان رطوبت، وجود آلودگی درآن و....
در بیشترکشورها ساخت استخر شنا در اماکن عمومی تابع مقررات خاصی است، بنابراین کسی که قصد انجام آن را دارد باید با مقامات محلی و متخصصین در رابطه با مسائلی چون مکان ساخت، مساحت زمین، مقدار آب مصرفی و ... مشورت کند. با این حال، ساخت استخرهای خصوصی درمنازل، باشگاه ها وهتل ها تابع قوانین کمتری است. درکالیفرنیا مقررات مربوط به استخرهای شنای عمومی حتی طراحی، ساخت، نگهداری و وضعیت شیمیایی و باکتریایی آب را هم دربرمیگیرد.
استخرهای شنای عمومی,درانجام مطالعه امکان سنجی برای ساخت یک استخر شنا باید موارد زیر درنظرگرفته شوند :
*نقشه برداری کلی عوارض زمین درناحیه انتخاب شده
*جمعیت مردم درفاصله 20 دقیقه ای ناحیه انتخاب شده (با اتوموبیل)
*نزدیکی به سایراستخرها
*همسایگی با مراکز تجاری و اقامتگاه ها
*نقشه شهر و ویژگی های جمعیت شناختی
*تعداد رقبایی که در دو سال اخیر باز یا بسته شده اند و دلیل آن
*اندازه و حدود مکان پیشنهادی
مطالعه امکان سنجی برای ساخت یک استخر شنا,اگر قبل از شکل گیری کمیته برنامه ریزی، زمین آماده نشده است، باید محلی برای ساخت مشخص و آماده شود. دراین زمینه باید عوامل زیر را مد نظر قرار داد :
1-مساحت و ابعاد محل ساخت
2- نحوه دسترسی به تسهیلاتی چون آب، برق و گاز
3- فاصله از نزدیکترین استخر
4- درختان و گیاهانی که در محل وجود دارند و باید قبل از ساخت استخرازبین روند و کاشت درختان جدید درجای دیگر
5- وجود فضای کافی برای انجام طرح مورد نظر و عدم مزاحمت و نزدیکی به فعالیت همسایه مجاور
6- آسانی دسترسی دانش آموزان و گروه های استفاده کننده جامعه
7- نزدیکی به مسیرهای رفت وآمد وسایل نقلیه و راحتی دسترسی ازطریق بزرگراه ها و فرودگاه ها
8- قیمت زمین های اطراف و زمین درنظرگرفته شده برای ساخت و ساز
ملاحظات مکانی برای ساخت یک استخر,در طراحی استخر باید موارد زیر مد نظر قرار گیرند :
*مطالعات زلزله نگاری، فرسایش خاک و رانش زمین را انجام دهید
* اماکن و ساختمان های اطراف استخر را بررسی کنید
* علاوه بر نقشه، یک نمای مقطعی از استخر تهیه نمایید. نمای مقطعی باید اطلاعاتی را در خصوص عمق استخر، نقطه شکست و ناحیه عمق آن فراهم نماید.
* اتاقی را برای نگهداری تجهیزات طراحی کنید وعلاوه برمحل آن، مسائلی چون برق، آب و تلفن را درنظربگیرید
*دستگاه ها ومتعلقات سیستم لوله کشی استخر از قبیل اندازه لوله ها، محل ورودی و خروجی آب، آب گذرها، اسکیمرها، لوازم جاروکردن و سایر موارد را درنظرگرفته و به صورت شماتیک ترسیم نمایید :
*جزئیات ساخت موانع را مد نظر قرار دهید
*برای صرفه جویی در مصرف انرژی از پنجره های دوجداره، عایق کاری دیوارها، لوله ها و مخازن و انرژی خورشیدی استفاده کنید
طراحی استخر,با عمل به پیشنهادات زیرطراحان می توانند درایجاد یک استخر مناسب مشارکت داشته باشند :
*از درب هایی استفاده شود که به آسانی باز و بسته می شوند، توالت ها و دوش ها باید کاملا بهداشتی باشند
* از دستگاه اضافه کننده مواد شیمیایی خودکاراستفاده نمایید تا مقادیر مواد شیمیایی درآب یکنواخت باشد
*استخرهای مختلف را همزمان تصفیه ننمایید، به ویژه استخر کودکان را، زیرا این استخرها برای پیشگیری از آلودگی هایی که دراستخر بزرگسالان وجود دارد باید به صورت اختصاصی تصفیه شوند
*سرعت گردش آب را به شکلی تنظیم کنید تا هم شناگران درمعرض بیماری قرارنگیرند و هم مکش آب آنها را دچارآسیب دیدگی ننماید
*تهویه استخرباید مناسب باشد تا از اثرات کلرآمین و خوردگی تجهیزات کاسته شود
* ازتجهیزات جدید برای ضدعفونی و بهبود کیفیت آب استفاده نمایید (نور فرابنفش و گاز ازن)
نکاتی در رابطه با طراحی استخر,در طراحی یک ساختمان ابتدا باید امنیت داخلی ساختمان را مورد توجه قرار داد و بعد به امنیت خارجی آن پرداخت. قبل از اینکه آغاز به ساخت و ساز کنید به موارد زیر توجه کنید:
1-اجتناب از قرار دادن درها و پنجره های غیرضروری
2- استفاده از مواد مقاوم در برابر آتش
3- نصب سیستم های اطفاء حریق وحفاظتی
4- امکانات و تجهیزات لازم برای معلولان
5- روشنایی کافی داخل وخارج ساختمان، قبل وهنگام و بعد ازساخت
تمامی پیمانکاران تجربه سرقت شدن وسایل ومصالح ساختمانی را تا قبل از کامل شدن ساختمان داشته اند، بنابراین توجه به موارد زیرمی تواند برای مدیران و پیمانکاران مفید باشد.
رعایت ایمنی و امنیت در هنگام طراحی,براساس مقررات کشورهای مختلف، باید حصارهای ایمنی دراطراف استخرکشیده شود. برخی شرایط این حصارها عبارتند از:
*حصار باید در چهار طرف استخرکشیده شود و حداقل 2/1 مترارتفاع داشته باشد
* ورودی ها باید قابل قفل کردن باشند
* باید بر ورود و خروج کودکان نظارت کافی صورت گیرد
* نصب تابلوها وعلائم هشداردهنده برروی حصارها ضروریست
* حصارها باید به گونه ای طراحی شود که کودکان نتوانند به راحتی ازآن بالا بروند
موانع و حصارهای ایمنی استخر,توصیه های زیرباید برای تمام استخرهایی که از مواد بادوام مانند بتون ساخته می شوند به کار روند :
1-استخر باید درمقابل نشست آب درموقعی که نسبتا پر از آب است وهمچنین نفوذ آب های زیرزمینی درموقعی که نسبتا خالی است مقاوم باشد
2- کف و دیواره استخر باید با ماده ای غیرقابل نفوذ، جذاب و تمیز تکمیل شود و آب درسطح استانداردی از پاکی و شفافیت نگهداری شود
3- راهرو باید به اندازه کافی عریض باشد (حداقل 5/1 متر)، لیزنبوده و به سادگی قابل تمیزکردن باشد
4- لبه های دیواره استخر جهت افزایش ایمنی کودکان، نوجوانان و افراد غیرشناگر نباید بیش از90 سانتی متر از سطح آب پایین ترباشد
5- تخته شیرجه (دایو) تنها درصورتی به کار می رود که ابعاد منطقه شیرجه وهمچنین، عمق آب با قوانین و مقررات همخوانی داشته باشد.
نیازمندی های اساسی برای تمام استخرهای شنا,شیب کف استخر باید به شکلی باشد که آب به طورکامل تخلیه شود. شیب نباید به قدری زیاد باشد که افراد ناآشنا با فن شنا تعادل خود را از دست بدهند یا لیز بخورند. پیشنهاد شده است که بیشترین شیب کف استخر برای کودکان و افراد غیرشناگر باید 1 در 40 باشد (25 میلی لیتر درهرمتر).
براساس ملاحظات مربوط به نیروی آب، برای تخلیه مؤثر آب استخر، شیب موردنیاز باید حدود 1 در80 باشد (25 میلی متر در هر2 متر).
نکته دیگر در زمینه کف استخر، استفاده از کاشی هایی است که لیز نباشند. سوراخ و آبراه کف استخر باید به نحوی با یک درب بدون منفذ پوشیده شود.
ویژگی های کف استخر,بخش هایی از قبیل رختکن، راهروهای اطراف استخر، دوش ها و.... به طور مداوم در تماس با مصرف کنندگان هستند واغلب مرطوب می باشند. درچنین مناطقی احتمال لیزخوردن و صدمه دیدن بالاست. مواد مورد استفاده دراین مناطق باید علاوه بر لیزنبودن، به سادگی تمیز شوند. مسئله دیگر دراین زمینه، تجمع آب در برخی نواحی گود کف زمین است که برای پیشگیری از آن شیبی به میزان 1 در40 (25 میلی متر درهرمتر) لازم است، ولی شیب موردنیاز برای خط ایمنی حدود 1 در60 (25 میلی متردر5/1متر) می باشد. شیب نواحی مرطوب و راهروها به شکل قابل توجهی کمتراز کف استخراست.
دمای آب وهوای نواحی رختکن و محوطه استخرباید بالاتر از دمای آب استخر باشد. دمای 32-30 درجه برای آب این نواحی و33 درجه برای هوا مناسب است. تمام وسایل باید در برابر زنگ زدگی مقاوم باشند ( فولاد زنگ نزن). ضمنا تمهیداتی باید برای استفاده افراد معلول و ناتوان از استخراندیشیده شود.
رختکن ها: رختکن استخر از نظر ابعاد واندازه، تابع ظرفیت استخر و تعداد مراجعان و استفاده کنندگان است. مصالح به کار برده شده دررختکن باید از سنگ، سرامیک و یا موزاییک غیرلغزنده بوده و دیوارها و سقف مقاوم در برابررطوبت طراحی و احداث شوند و دیوارها، سقف، درب ها، پنجره ها و کمدهای سیستم تهویه و گردش هوای تعبیه شده درآنها از موادی باشند که درمقابل رطوبت ثابت و با دوام باشند. رختکن باید ازمواد مقاوم در برابر رطوبت تهیه شود. سیستم تهویه و گردش هوا نیز باید به شکلی باشد که در مقابل رطوبت ثابت و بادوام باشد. سیستم تهویه و گردش هوا نیز باید به شکلی باشد که امکان رشد قارچ ها را دراین محیط مرطوب رختکن ازبین ببرد.
درمحوطه رختکن، نیمکت هایی با ارتفاع 35 تا45 سانتی متر تعبیه شود. رخت آویز و کمدهایی با ارتفاع 140 تا150 سانتی متر نیز پیش بینی شود. محلی برای تعویض لباس های زیر و مایو در نظرگرفته شود. نصب آیینه با فاصله حدود 30 سانتی متر از زمین و به صورت تمام قد، سیستم تهویه و نورمناسب نیز در رختکن ها الزامی است.
به ازای هر ورزشکار حدود1مترمربع فضا در رختکن و یک نیمکت با 50 سانتی متر طول و45 سانتی مترعرض نیازاست. تمام امکانات رختکن باید درمعرض دید ورزشکاران باشد. در این مکان ها به ازای هرسه الی چهارکمد در رختکن، یک دوش مورد نیاز است و رختکن باید دست کم 10 سانتی متر از کف ارتفاع داشته باشد، تا زیرآن قابل نظافت و شستشو باشد. برای قراردادن حوله ها و لباس ها باید آویزهایی درارتفاع 140 تا 150 سانتی متر نصب شود. محل قرارگرفتن رختکن ها باید در نزدیکی دوش ها و سرویس های بهداشتی باشد. بهتراست درهمه رختکن ها مکانی برای تعویض لباس های زیرپیش بینی شود. درمحیط رختکن، دیوارها و کف ها باید از جنس سرامیک غیرلغزنده باشند و اجناس به کاربرده شده درب رختکن ها باید از موادی انتخاب شوند که به دلیل رطوبت محیط دچار خرابی و پوسیدگی نشوند. درمحوطه رختکن ها باید سیستم تهویه هوا پیش بینی و نصب شده باشد.
دوش ها : دوش ها از قسمت های مهم و ضروری استخرها و اماکن ورزشی آبی هستند. پیش بینی یک دوش برای هر40 نفر مراجعه کننده برای شنا ضروری است. اندازه اتاقک دوش ها باید حداقل یک در یک متر بوده و به صورت یک ردیف درکنار دیوار و یا دو ردیف درمقابل هم قرار گیرند. باید امکان دسترسی آسان و سریع مربیان و ناجیان به استخر ازآنجا فراهم باشد. این اتاق ها باید به تمامی امکانات امداد و نجات، جعبه کمک های اولیه و امکانات آموزشی مجهز باشد.
دستشویی ها: دریک استخر با ظرفیت 200 نفراستفاده کننده و به ابعاد 5/12 در25 متر، باید حداقل 5 توالت و3 دستشویی با تمام تجهیزات بهداشتی درنظرگرفته شود. در برخی استانداردها، به ازای هر4 نفر زن و60 نفر مرد یک توالت ذکر شده است. نصب هواکش به تعداد کافی در سرویس های بهداشتی برای پیشگیری از نفوذ هوای محوطه توالت به رختکن و استخرضروری است.
ویژگی های راهروها، رختکن ها، دوش ها و دستشویی ها,برای آغاز ساخت استخرباید با یک شخص حرفه ای که دارای تجربه در طراحی و ساخت استخراست قرارداد منعقد شود. بهتر است پیمانکار دارای کارگروه های تخصصی درحیطه های گرمایشی، سرمایشی، تهویه، سیستم های الکتریکی، مکانیکی و معماری باشد. بهتراست گروهی از افراد خبره درحیطه هایی چون گرمایش، سرمایش، تهویه و سیستم های الکتریکی ومکانیکی و معماری به کارگرفته شوند. هدایت این کارگروه ها معمولا با معمار است. یکی از مشکلات رایج درموقع ساخت، کنارکشیدن پیمانکار و عدم اتمام کار توسط اوست. هزینه استخدام یک پیمانکارجدید جهت تکمیل پروژه بسیاربالاست. دراینجاست که اهمیت بستن قرارداد با پیمانکاری که دارای اعتبار و شهرت بالاتری است (حتی اگر قیمت پیشنهادی وی از سایر پیمانکاران بیشترباشد ) خود را نشان می دهد. بهتر است در زمینه انتخاب پیمانکار با افراد با تجربه و خبره مشورت نماییم.ساخت استخرهای شنا :,معمار یا سازنده استخر، نقشه ها را فراهم می آورد و مهندسی را برای تهیه Steel (rebar) schedule براساس میزان ثبات خاک، شرایط زمین شناسی و...استخدام می کند.
Schedule شامل مشخصاتی چون ضخامت، قدرت انبساط، میزان فاصله تیرآهن ها از یکدیگر (براساس میزان استحکام مورد انتظار) می باشد و از بخشی به بخش دیگر متفاوت است. برای مثال، کف استخر باید وزن بیشتری را درمقایسه با کناره ها تحمل کند. مجوز ساخت پس از تایید نقشه ها وSteel schedule داده می شود. نقشه دقیق باید شامل مواردی چون دسترسی به سایر فضاها، میزان عمق لوله ها در زمین و ... باشد. همچنین بایستی اطمینان حاصل شود که لوله ها از کنار لوله های گاز، خطوط تلفن و سیم های برق نمیگذرند. درصورت بروزاین مسائل باید مسیر نقشه ها را تغییر و گودبرداری را به دقت انجام داد.
نقشه و مجوز ساخت,پس از آنکه طرح هندسی استخر براساس نقشه ها و با استفاده از bender board یا تخته های چوبی تعیین شد، نسبت به حفر زمین برای نصب اسکیمر، وسایل روشنایی و لوله کشی ها اقدام می شود. ماشین حفاری همچنین مسئول دفع نخاله ها از محل کار و افزودن یک لایه شن به گودال تکمیل شده است . این لایه به زهکشی و عبور آب کمک می کند.حفاری و گودبرداری,گاهی اوقات میلگردها درابتدا قرار داده می شوند و فضایی برای لوله کشی در داخل میلگردهای مشبک درنظرگرفته می شود، ولی اغلب از ابتدا لوله کشی انجام می شود. اسکیمرها درجایی قرار می گیرند که وزش باد درآن منطقه، آشغال ها و نخاله ها را به سوی آن می برد ( درصورتی که این امر درنقشه اصلی درنظرگرفته نشده باشد باید تغییراتی درآن ایجاد شود). لوله کشی باید دست کم 46 و خطوط گاز30 سانتی متر در زیر زمین باشند ( ولی درصورت استفاده از خطوط گاز PVC باید دست کم 45 سانتی متر در زیرزمین قرار گیرند). لوله کشی شامل آبگذر اصلی و اسکیمرها، لوله هایی که به وسایل و تجهیزات مختلف استخرمنتهی می شوند، مجراهای بازگشت، لوله کشی صافی ها و سایر موارد می باشد. آب استخر از طریق یک آبگذر اصلی که برروی کف آن قرار گرفته یا از طریق یک اسکیمر سطحی یا هردوی آنها به سیستم تجهیزات وارد می شود. آب سپس وارد پمپ می شود که توسط یک موتورکار می کند، پمپ آب را از صافی ( فیلتر) و سپس گرم کن (هیتر) عبور داده و دوباره به استخر بازمی گرداند.لوله کشی,میلگردها به صورت متقاطع ومعمولا با فاصله 30 سانتی متراز دیوارها و 15سانتی متراز کف استخر قرارمی گیرند ( فاصله آنها از کف استخرنباید بیش از این مقدار باشد، زیرا فضای کافی برای ترکیب بتونی که برای استحکام کف استخر ضروریست وجود نخواهد داشت).
با اتصال میلگردها به شکل متقاطع و با استفاده از سیم های قطور، یک کاسه بزرگ و مشبک به وجود می آید و فولاد سنگین تر اغلب برای 30 سانتی متر بالایی و لبه ها مورد استفاده قرار می گیرد و band beam خوانده می شود.band beam از دیوارو لبه های استخرحمایت می کند، بنابراین باید از استحکام بالایی برخوردار باشد (محاسبات مهندسی قدرت آن را حدود 1400 کیلوگرم در هرمتر تخمین می زنند). گاهی اوقات band beam تا چندین سانتی متر بالاتر از خط آب ادامه می یابد ( جهت waterfall یا مناطق کاشی کاری شده). برای استخرهایی که با وینیل ساخته می شوند، به جای این فرآیند از ساختار حمایتی استفاده می شود.
میلگردهای مشبک,متخصص برق کشی علاوه بر نصب سیم کشی های لازم، وسایل روشنایی استخر را نیزکه دست کم 60 سانتی متر در زیر سطح آب قرارمی گیرند نصب می کند. نشستی ها و سوراخ ها دراستخرمعمولا پر کردن مسیرهای آب و اتصالات را هنگامی انجام می دهند که دیواره های استخر و تورفتگی های مربوط به وسایل روشنایی را با بتون بپوشانند.برق کشی,گونایت ملات یا بتونی است که از طریق شیلنگ های لاستیکی حمل شده و با استفاده ازهوای فشرده با سرعت زیاد به سطوح موردنظرپاشیده می شود. این ملات معمولا از5 قسمت ماسه و1 قسمت سیمان تشکیل شده است. ضخامت این ترکیب برای دیواره های استخر10 تا 13 سانتی متر، برای کف استخر15 سانتی متر و برای band beam 28 سانتی متراست. پس از پاشیدن ملات، بخشی از آن به دیواره نمی چسبد و پایین می ریزد که می توان از آن برای زیرپله ها و یا بدنه ساختمان استفاده کرد. در پایان به صاف کردن سطوح بتونی پرداخته می شود دراستخرهایی که با وینیل ساخته می شوند، به جای گونایت از نصب ورقه هایی به عنوان پوشش استفاده می شود.پاشیدن گونایت, معمولا کاشی کاری تا سطح آب انجام می گیرد تا سطح بدون خلل و با نصب آسان دراستخرشکل گیرد. Coping کار تکمیلی است که بر روی قسمت بالایی دیواره استخر که معمولا به band beam متصل است انجام می گیرد. این سنگ ها معمولا پیش ساخته هستند و جنس آنها به شکلی است که با دست ها و پاهای خیس شناگران تماس مناسبی حاصل کند. دراین محل فاصله و شکافی درنظرگرفته می شود که امکان انبساط و انقباض Deck، coping را در دماهای بالا و پایین فراهم می آورد و با بتون سیلکونی پرمی شود تا مانع از نفوذ آب شود. این کارمعمولا بایستی قبل از گچ گیری یا رنگ آمیزی ( پرداخت کار) صورت پذیرد.
بسیاری ازسازندگان ناگزیرند که دوباره استخر را drain وگچ گیری مجدد نمایند، زیرا استخر را قبل از انجام deck به پایان رسانده اند و کارگران برای انجام Deck گچ کاری تازه و نرم استخر را با لکه های سیمان ، ماسه و سنگ خراب کرده اند.
کاشی کاری ,پمپ ها، صافی، گرم کن و تجهیزات فرعی درجای مناسب قرار گرفته و نصب می شوند.نصب تجهیزات ,قبل ازآبگیری استخر یا رنگ آمیزی آن باید نخاله ها و مواد اضافی از استخرخارج شوند.تمیز کردن,گچ سفید یا رنگی با ضخامت 13 میلی متر بر روی گونایت مالیده می شود. گچ را می توان با هر رنگی ترکیب کرد. گچ در همان محل بر روی rails، ladders و پوشش های drain، rope hook و مانند این ها کشیده می شود. بلافاصله گچ، آب پاشی می شود، زیرا آب موجب بهبود و سفت شدن گچ خواهد شد.گچ گیری,برای جلوگیری از رنگ پس دادن گچ باید break in انجام شود. آب نیز باید ویژگی های خاصیی را داشته باشد.آغاز به کار استخر